Нема тело - нема дело, не важи во случајот со Данка, вели поранешен инспектор

Ниту најтврдокорните полициски ветерани, кои поминале низ безброј истраги и ги истражувале најбруталните злосторства, не останале рамнодушни на случајот со исчезнувањето и убиството на Данка Илиќ, девојчето кое во мај ќе наполнеше две години, да не беше убиенo на 26 март, пишуваат медиумите од регионот.

Драгиша Ремовиќ, поранешниот инспектор на Одделот за крв и сексуални деликти на белградската полиција во интервју објаснува колку ќе трае потрагата по телото на малата Данка.

Осомничените за убиството на Данка Илиќ од Бањско поле кај Бор се во притвор, но полицајци, пожарникари и спасувачи, припадници на Планинарската спасувачка служба продолжуваат да го пребаруваат теренот по телото на Данка.

Извршен е увид на депонијата каде, како што призна еден од осомничените, телото на несреќната девојка било фрлено откако Срѓан Јанковиќ (50) и Дејан Драгијевиќ (50) ја удриле со автомобил во Бањско поле. Потоа ја ставиле во автомобилот, а кога сфатиле дека девојката е се уште жива, ја убиле.

По два дена, како што објаснија највисоките полициски функционери, осомничените го префрлиле телото на девојчето од депонијата на друга локација. Раде и Далибор Драгијевиќ, таткото и братот на еден од осомничените, се приведени во саботата под сомнение дека им помагале во тоа. Меѓутоа, Далибор почина во притвор, а информациите за тоа каде се наоѓа телото на девојчето до ден денеска останаа непознати.

„Многу ми е тешко да ги прочитам вестите за тој случај, срцето ми се стега, имам грутка во грлото“, вели поранешниот инспектор Ремовиќ за порталот Нова.рс, а ова е човек кој во својата кариера видел и искусни работи кои обичните луѓе ги гледаат само во филмовите. Бидејќи е добро запознаен со полициските процедури, тој во интервју за порталот Нова.рс објасни што ќе се случи доколку телото не се најде, односно дали претресот ќе биде прекинат.

„Потрагата по телото на Данка, всушност, никогаш нема да заврши. Нема рок во кој претресот е прекинат. Лицата, мртви или живи, засекогаш остануваат на списокот на исчезнати лица и полицијата ќе продолжи да трага по нив. Единствено што веројатно ќе се случи е потрагата да продолжи со намален интензитет, но сигурно нема да запре“, објаснува Ремовиќ.

Според него, телото не е потребно ниту за истрага, а потоа и судска постапка, се разбира, доколку има други материјални докази кои обвинителството може да ги изведе.

„Тоа „нема тело – нема дело“ веќе не важи, тие времиња поминаа. Овде, конкретно, во случајот со судењето на групата на Вељко Беливук, немате тела, но имате други докази, имате сведоци кои соработуваат, пронајдени се ДНК траги од жртвите. Во овој случај нема „инсајдер“ – сведок соработник, а секој што е потенцијален сведок, доколку го видел телото на девојката, станал соучесник затоа што не пријавил во полиција.

Но, и без тело може да бидат осудени, доколку има други материјални докази. Важно е истрагата да ги „врзе“ со местото и со жртвата. Доколку се најдат траги од нејзината ДНК на или во автомобилот, тоа може да биде клучен доказ за истрагата, бидејќи нема друго рационално објаснување за биолошките траги на малото девојче во возилото“, објаснува поранешниот инспектор на белградската полиција.

Доколку не се најде ДНК во автомобилот, тоа ја менува ситуацијата, бидејќи и покрај признанието во полиција, осомничените секогаш можат да го сменат исказот, во секое време од постапката.